Η διατροφή κλειδί και στα ινομυώματα!
H κατάλληλη διατροφή μπορεί να ελέγξει τα επίπεδα των οιστρογόνων αποτρέποντας τον οργανισμό να δημιουργεί ινομυώματα και μειώνοντας την πιθανότητα ν’ αυξηθεί το μέγεθός τους.
Το καλό νέο είναι, ότι αυτοί οι καλοήθεις όγκοι της μήτρας- συνήθως σφαιρικοί με ίνες κολλαγόνου και μυϊκού ιστού- πολύ σπάνια εξελίσσονται σε κακοήθεις. Συνήθως οφείλονται σε κάποιο γενετικό σφάλμα, που καθορίζει και την ταχύτητα ανάπτυξης τους. Μπορεί να έχουν μέγεθος από λίγα εκατοστά έως να προκαλούν την εντύπωση ότι η κοιλιά είναι πρησμένη. Τα ινομυώματα, εμφανίζονται κυρίως όταν η γυναίκα είναι σε αναπαραγωγική ηλικία, ιδιαίτερα αν δεν έχει κάνει παιδιά ή έχει οικογενειακό ιστορικό (μητέρα ή αδελφή με ινομυώματα)
Πώς να διατρέφομαι;
Φρούτα και λαχανικά. Σύμφωνα με έρευνες, τέσσερις μερίδες καθημερινά από φρούτα και λαχανικά, μειώνει κατά 10% τις πιθανότητες εμφάνισης ινομυωμάτων, συγκριτικά με γυναίκες που καταναλώνουν μια μερίδα. Τα αντιοξειδωτικά των φρούτων, εκτιμάται ότι επηρεάζουν καθοριστικά τη δράση των οιστρογόνων.
Βιταμίνη C. Διευκολύνει τη μεταφορά θρεπτικών συστατικών στο μυϊκό ιστό ενώ ο οργανισμός να αποβάλει τα άχρηστα προϊόντα μέσω του μεταβολισμού. Η συγκεκριμένη βιταμίνη, μειώνει παράλληλα τις κράμπες αλλά και την ένταση των συμπτωμάτων της εμμήνου ρύσεως.
Κρέας και γαλακτοκομικά με μέτρο. Περιέχουν ορμόνες και χημικές ουσίες που διαταράσσουν το ορμονικό σύστημα.
Τροφές με σίδηρο. Οι γυναίκες με ινομυώματα και ελλιπή σίδηρο, μπορεί να εκδηλώσουν αναιμία, κόπωση, πόνο στο στήθος και δυσκολία στην αναπνοή.
Ναι σε προϊόντα ολικής άλεσης.
Ναι σε ανάλατους ξηρούς καρπούς. Αμύγδαλα, καρύδια και λιναρόσπορο.
Όχι σε αλάτι, κορεσμένα λίπη, ζάχαρη, καφέ και αναψυκτικά. Αφαιρούν από τον οργανισμό, απαραίτητα ιχνοστοιχεία και βιταμίνες.
Ύποπτα συμπτώματα
Τα ινομυώματα δεν συνοδεύονται πάντα από συμπτώματα. Ωστόσο τα συνηθέστερα είναι:
Πόνος στην κοιλιά. Η γυναίκα έχει μία αίσθηση βάρους και «φουσκώματος». Η ένταση των συμπτωμάτων εξαρτάται από τη θέση και το μέγεθος των ινομυωμάτων.
Μεγάλη απώλεια αίματος κατά την έμμηνο ρύση ή αιμορραγία ανάμεσα στους κύκλους.
Δυσμηνόρροια. Έντονοι πόνοι κατά τη διάρκεια της περιόδου.
Δυσπαρεύνια. Πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή.
Συχνουρία, ουρολοιμώξεις ή δυσκοιλιότητα. Προκαλούνται από την πίεση που μπορεί να προκαλέσουν, σε όργανα όπως το έντερο και την ουροδόχο κύστη.
Τί προβλήματα προκαλούν;
Τα ινομυώματα, έχει αποδειχτεί ότι εμποδίζουν τη φυσιολογική σύλληψη και την κίνηση των σπερματοζωαρίων ενώ δυσκολεύουν την εμφύτευση εμβρύων κατά την εξωσωματική γονιμοποίηση. Είναι πιθανό να οδηγήσουν σε απόφραξη των σαλπίγγων ή να προκαλέσουν προβλήματα στις ωοθήκες, επηρεάζοντας τη γονιμότητα της γυναίκας. Αν βρίσκονται στο ενδομήτριο είναι υπεύθυνα για αυτόματες αποβολές, κυρίως κατά τους τρεις πρώτους μήνες της κύησης. Οι έγκυες με ινομυώματα, πρέπει να τα παρακολουθούν. Ο γυναικολόγος θ’ αποφασίσει αν η θέση τους επηρεάζει την πορεία της κύησης και αν θ’ αφαιρεθούν. Αν έχουν μεγάλο μέγεθος, μπορεί ν’ ασκήσουν πίεση σε μεγάλα αγγεία του οργανισμού και να προκαλέσουν πρήξιμο (οίδημα), κιρσούς, διόγκωση των νεφρών (υδρονέφρωση) κ.ά.
Πότε αφαιρούνται χειρουργικά;
Αν είναι πάνω από 9-10 εκ. ή περισσότερα από 5-6 συνήθως αφαιρούνται λαπαροσκοπικά. Πριν την επέμβαση, ακολουθείται φαρμακευτική αγωγή , που στόχο έχει να περιορίσει το μέγεθος τους προκειμένου ν’ αφαιρεθούν ευκολότερα.
Το χειρουργείο αποτελεί λύση αν τα ινομυώματα πιέζουν άλλα όργανα ή προκαλούν αιμορραγία, αναιμία και υπογονιμότητα. Βεβαίως, ακόμη κι αν αφαιρεθούν, είναι πιθανόν να επανεμφανιστούν. Η γυναίκα μπορεί να μείνει έγκυος, έξι μήνες μετά τη χειρουργική η λαπαροσκοπική αφαίρεσή τους.
Ο τρόπος αντιμετώπισής τους, εξαρτάται από την ηλικία της γυναίκας, αν έχει τεκνοποιήσει, από το μέγεθος, τη θέση και τα συμπτώματα που προκαλούν. Αν είναι μικρά με ελάχιστα ή καθόλου συμπτώματα, απαιτούν μόνο υπερηχογραφικό έλεγχο ανά εξάμηνο.