iporta.gr

Η αφηγηματική, εξομολογητική ποίηση της Αλεξάνδρας Καρακοπούλου “Κάτω από τα σύννεφα”, της Ωραιοζήλης-Τζίνας Δαβιλά

Η Ωραιοζήλη Τζίνα Δαβιλά είναι Θεολόγος, αρθρογράφος/ραδιοφωνική παραγωγός

Κάτω από τα σύννεφα, της Αλεξάνδρας Καρακοπούλου

Μια αφηγηματική ποιήτρια του 2021

Πληροφορία: η παρουσίαση της ποιητικής συλλογής της Αλεξάνδρας Καρακοπούλου πραγματοποιήθηκε στις 7.12.2021 στον θαυμάσιο χώρο του “cafe All Classic” στα Βριλήσσια. Φωτογραφίες και βίντεο στο τέλος του άρθρου.

Καλησπέρα σας και χρόνια πολλά!

Απούσα πρακτικά, παρούσα με δυο σκέψεις φτωχικές για τον πλούσιο κόσμο της Αλεξάνδρας Καρακοπούλου, της φίλης, της συνεργάτιδας, της αρθρογράφου, της ποιήτριας. Της αφηγηματικής ποιήτριας. Η Αλεξάνδρα και ο απίθανος κόσμος στον οποίο μας υποδέχεται μας εκπλήσσει. Η χαρά, η ζωντάνια, το ζωηρό γέλιο, η ένταση των συναισθημάτων, το πέλαγος της αγκαλιάς που εκπροσωπεί η Αλεξάνδρα Καρακοπούλου εκτός από τις καθημερινές επαγγελματικές εργασίες της, την διαίσθηση της και την εμβάθυνση των νοημάτων που την κρατούν σε άμεση επικοινωνία με τον κόσμο, νοητό ή πνευματικό, συμπεριλαμβάνει και μια σειρά ποιημάτων που περισσότερο έχουν εξομολογητικό χαρακτήρα παρά ποιητική ροή και ρίμα. Χωρίς ομοιοκαταληξία ηχητική και οπτική γράφει ποίηση. Αδιαφορεί για τον ομοιοκατάληκτοι στίχο προφανώς επειδή η ζωή μας είναι μια πελώρια ανισορροπία που βγάζει ευτυχώς στο Φως.

Στην εξομολογητική, ανθρώπινη ποιητική αφήγησή της σαν να μοιράζεται μαζί μας το απογευματινό τσάι της ή τον πρωινό καφέ, ξεδιπλώνει τα όνειρα της νύχτας που μιλούν για τον έρωτα που αρνείται να χάσει γράφοντας “παιχνίδι χαμένο μοιάζει η ζωή χωρίς παρέα” , την αγάπη που την ολοκληρώνει, για το αντίο που δεν θέλει να πει , την ομορφιά της ημέρας και της νύχτας και της γαλάζιας σφαίρας που μια απλή και μόνο εξερεύνηση προκαλεί ποικίλα συναισθήματα χαράς, ευγνωμοσύνης, συμμετοχής στο δώρο της ζωής, στην ομορφιά του κόσμου. Με έντονα συναισθήματα μας αφήνει να μπούμε στον εσωτερικό της κόσμο με αφοπλιστική ειλικρίνεια όταν τονίζει “Σε μισώ”. Πώς γίνεται, αναρωτιέται κάποιος, ένα τόσο φωτεινό και καλοσυνάτο πλάσμα σαν την Αλεξάνδρα , να μισεί; Μα δίνει η ίδια την απάντηση:

Ξέρω μονάχα πως υπήρξες,

όσο ο χρόνος το ήθελε,

αυτός ο εγωιστής,

ο χωρίς καμιά συμπόνια.

Όσες οι φάσεις της Σελήνης,

τόσα τα πρόσωπά σου.

Η Αλεξάνδρα βαθιά αληθινή και έντιμη στις σχέσεις της δεν ανέχεται την υποκρισία. Γι’αυτό και γράφει ανυπόκριτα και θαρραλέα. Η αφηγηματική ποίησή της είναι γεμάτη από ανατροπές συναισθηματικές που ισορροπούν με το φως και την βαθιά ενδοσκόπηση.

Οι άνθρωποι μιλούν και εσύ απλά αδιαφορείς.

Οι άνθρωποι βοηθούν και εσύ απλά απομονώνεσαι,

μαζεύεις δύναμη, θα πεις, ενέργεια.

Ξέρεις καλύτερα εσύ από τους άλλους.

Πολλά τα ταξίδια του μυαλού

και η ψυχή μένει πάντα παραπονεμένη που δεν την κοίταξες

και θα σε εκδικηθεί μια μέρα.

Απολύτως συνεπής με ό,τι ήδη γνωρίζουμε για την Αλεξάνδρα, την αγάπη της για το σύμπαν, τα αστέρια και την στεριά, το πάθος της για την αυτογνωσία και την αυτοσυνειδητότητα, σημειώνει στο πέλαγος των μικρών, σύντομων ιστοριών της με τον πιο τρυφερό και ειλικρινή τρόπο την αιώνια αλήθεια της ζωής:

Θα έρθει ο ήλιος,

θα γίνει φως και θα τρομάξεις.

Θα μπει αέρας καθαρός

και θα τα χάσεις,

θα ανοίξει όλες τις πληγές

και θα γεμίσει χαμόγελα

όλα τα σκυθρωπά σου προσωπεία,

που φύλαγες καλά

να μην τα δει κανείς.

Έτσι είναι η ζωή,

μια μαρτυριάρα φίλη

που δε θέλεις να έχεις,

αλλά τη νοιάζεσαι πού και πού

για να σου κάνει τα χατίρια…

 

Χωρίς να βαραίνει την σκέψη μας με βαριά και ακατανόητη φιλοσοφία, με απλούς στίχους αποτυπώνει την αλήθεια όλων μας. Μαρτυριάρα φίλη η ζωή που πρέπει να την νοιάζεσαι για να σου κάνει και χατήρια. Η ποίηση της Αλεξάνδρας φιλοσοφεί με την σοφία της ζωής που χωρεί αγάπες, έρωτες, πάθη, απογοητεύσεις, χαρές, ελπίδες, προσδοκίες.

Αλεξάνδρα, σ’ευχαριστώ από καρδιάς για το μοίρασμα και την χαρά της συμμετοχής.

Καλόδιάβαστο, καλοτάξιδο, καλές επόμενες εμπνεύσεις και ευχάριστες εκπλήξεις.

Χρόνια Πολλά!

Ωραιοζήλη-Τζίνα Δαβιλά

Αθήνα, 7.12.2021