Ο Γιάννης Πανούσης είναι Καθηγητής Εγκληματολογίας του Παν/μιου Αθηνών.
Διαβάστε όλα τα άρθρα του Γιάννη Πανούση ΕΔΩ
Φεύγεις στον αέρα μετέωρος
Μπαίνεις ολόκληρος στο φως
Γίνεσαι ξάφνου διαυγής
Κώστας Υφαντής, Homo sapiens
Αναρωτιέμαι αν επιτρέπεται να εργαλειοποιείται η ‘’ηθική[;] του άδικου πολέμου’’. Αν δηλαδή υπάρχουν πολιτικά επιχειρήματα που εξαγνίζουν τους σκοτωμούς αμάχων κι αθώων πολιτών.
Αναρωτιέμαι αν νοείται άρση της πολιτικής ηθικής. Αν δηλαδή η [απ]αξία των παράνομων/εγκληματικών πράξεων εξαρτάται από τις ιδιότητες ή το status του δράστη ή του θύματος, οι οποίοι κινούνται εντός του πολιτικού σκηνικού
Αναρωτιέμαι αν υπάρχει ηθικός λαϊκισμός. Αν δηλαδή η εφαρμογή [εδώ και τώρα] του νόμου του Λιντς λόγω της αγανάκτησης του όχλου ή λόγω του ‘περί δικαίου αισθήματος του λαού’ [sic] εντάσσεται μέσα στο πλαίσιο λειτουργίας μιάς πολιτισμένης χώρας
Αναρωτιέμαι αν μερικοί υπερασπίζονται την ηθική αθωότητα λόγω ιδεολογίας. Αν δηλαδή όσοι παραβιάζουν βασικές αρχές της ειρηνικής κοινωνικής συμβίωσης, επειδή δεν ταιριάζουν με τα ‘πιστεύω τους’, καλύπτονται από ένα ιδιόρρυθμο ακαταλόγιστο
Αν σε όλα τα παραπάνω προσθέσει κάποιος και την ανήθικη λόγω σκοπιμότητας αμαύρωση ή και δολοφονία χαρακτήρων των πολιτικά αντίθετων ή αντιπάλων, τις αυτοδικαιωτικές ηθικές αγιογραφίες διαφόρων αιμοσταγών ηγετών και τις ηθικές αυταπάτες όσων θυσιάζουν συντρόφους/φίλους/συνεργάτες στο βωμό του ‘ο σκοπός αγιάζει τα μέσα’, τότε ίσως συνειδητοποιήσουμε ‘ότι το Κακό στην Ελλάδα ζει και τρέφεται με τα συνεχώς επαναλαμβανόμενα λάθη του παρελθόντος’ [ ηθική ρετρο-τοπία] και γι’αυτό μόνον όταν αποχωρήσει η γενιά της Μεταπολίτευσης μπορεί να εξυγιανθεί αυτός ο τόπος από τα προπατορικά του αμαρτήματα.