Τέτοιες μέρες του μακρινού 1843 ήταν λοιπόν, που ο κορυφαίος συγγραφέας της Βικτωριανής Αγγλίας Κάρολος Ντίκενς κυκλοφορούσε τη νουβέλα του «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία», που είχε πρωτότυπο τίτλο ‘A christmas carol (χριστουγεννιάτικα κάλαντα) για να συγκινήσει σκληρούς, τρυφερούς, πλούσιους, φτωχούς, τσιγκούνηδες και φιλάνθρωπους, περίεργους, πρόθυμους, κυρίως όμως τους αδιάφορους. Κάτι που ισχύει ως και τις μέρες μας, αφού η κοινωνική αδικία και η φτώχεια που την ακολουθεί, είναι αδύνατο να αντισταθούν στον παγκόσμιο καπιταλισμό και στον υπερπλουτισμό των ισχυρών του χρήματος. Δεν υπάρχει παραμονή Χριστουγέννων που να μην έρχεται στη μνήμη μας ο Εμπενίζερ Σκρουτζ, όταν στον ύπνο του τον επισκέπτεται το φάντασμα του νεκρού συνεταίρου του Τζέϊσον Μάρλεϊ και τον συμβουλεύει να ανοίξει το πουγκί του και να μοιράσει την περιουσία του σε όσους ζουν στα όρια της φτώχειας (ή και κάτω από αυτά). Κάτι που ο διάσημος τσιγκούνης κάνει λίγο πριν η ταπεινή φάτνη πλημμυρίσει με ΦΩΣ!
Το μήνυμα του Ντίκενς είναι τόσο δυνατό – και διαχρονικό – και δεν πρόκειται να χάσει την αξία του όσο οι λίγοι ζουν σε βάρος των πολλών του πλανήτη. Το ερώτημα, όμως είναι αν υπάρχουν πλέον φαντάσματα προκειμένου να αφυπνίσουν τους σύγχρονους Σκρουτζ, και να τους συμβουλεύσουν τον τρόπο για να σώσουν την ψυχή τους. Θα μου πείτε: υπάρχει η συνείδηση, το ίδιο είναι. Είναι; Καλά Χριστούγεννα.
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr