Ο Γιάννης Πανούσης είναι Ομότιμος Καθηγητής Εγκληματολογίας του Παν/μιου Αθηνών.
Διαβάστε όλα τα άρθρα του Γιάννη Πανούση ΕΔΩ
Η πράξη είναι για τη θεωρία
ό,τι το στενό παπούτσι για το πόδι
Ν.Γ.Μουρτζούχος, Οδοιπορικό ιδεών-γνωμικός λόγος ΙΔ’
Μετά τη δολοφονική επίθεση στη γερμανική πόλη του Μαγδεμβούργου ο Έλληνας Πρωθυπουργός δήλωσε ότι’’ η βία δεν έχει θέση στην κοινωνία μας’’. Αναρωτιέμαι όμως ‘σε ποια κοινωνία αναφέρεται”, “ποια βία εξορίζει” και “ποιος δίνει θέση στη βία”
Οι δυτικές κοινωνίες, σχεδόν στο σύνολό τους, είναι διασπασμένες, συχνά και διχασμένες. Φτώχεια, αποκλεισμοί, ρατσισμός, ανισότητες και αδικίες έχουν ανοίξει μέγα χάσμα, το οποίο δεν κλείνει με δηλώσεις, εξαγγελίες και παροχές μίας χρήσης
Άρα σε μεγάλο βαθμό η κοινωνική απορρύθμιση εμπεριέχει, αν όχι τη βία ως φυτώριο καταστροφής, τουλάχιστον τους σπόρους της
Από την άλλη η βία έχει παρεισφρύσει σε κάθε τομέα κι έκφραση της ιδιωτικής και δημόσιας ζωής, όχι μόνο με τη μορφή του εγκλήματος, αλλά και ως πολιτισμικό φαινόμενο, ως κουλτούρα
Ο τρόπος που επικοινωνούμε, που μιλάμε, που διαφωνούμε, που χειρονομούμε, που “δολοφονούμε χαρακτήρες”, που συκοφαντούμε, που καθυβρίζουμε, που δεν σεβόμαστε τίποτα και κανένα, συνιστούν μορφές βίας, ενμέρει ενσωματωμένες, αποδεκτές ή και δικαιολογημένες από μεγάλη μερίδα της κοινωνίας
Ωραίες λοιπόν οι ευχές, λόγω και των εορτών, αλλά ωραιότερο θα ήταν ένα θαύμα αυτογνωσίας για την ποιότητα της Δημοκρατίας μας και τις αν(τ)οχές της ειρηνικής κοινωνικής μας συνύπαρξης