Ο κ. Βασίλειος Μαστρογιάννης είναι Διδάκτωρ Δημοσίου- Διοικητικού Δικαίου.
ΕΠΕΤΕΙΟΣ
Ο Οκτώβρης από όποια πλευρά και να τον εξετάσει κανείς, αποτελεί ένα συμβολικό μήνα και ορθώς περιλαμβάνεται σε αυτόν μια σημαντική επέτειος στη νεότερη ιστορία της Ελλάδας.
Στις 28 Οκτώβρη 1940 η χώρα αρνήθηκε το τελεσίγραφο των Ιταλών και ο λαός άρχισε με αυταπάρνηση να υπερασπίζεται τα σύνορα της πατρίδας στο Ελληνοαλβανικό μέτωπο.
Μετά τις πρώτες υποχωρήσεις άρχισε η ολοκληρωτική επίθεση με συνέπεια να γραφτεί με χρυσά γράμματα το λεγόμενο αλβανικό έπος του ΄40, που ήταν και η μόνη νικηφόρα αντίσταση απέναντι στον Άξονα σε όλη την Ευρώπη.
Αυτό το γεγονός από μόνο του έχει έναν ιδιαίτερο συμβολισμό και θα έπρεπε να αποδίδονται οι δέουσες τιμές και από το σύνολο των ευρωπαϊκών χωρών, γιατί δεν ήταν αντίσταση μόνο ενός λαού απέναντι σε έναν εισβολέα ( που ατυχώς παραλληλίζεται από κάποιους σήμερα με άλλα γεγονότα και άλλες εισβολές που λαμβάνουν χώρα επίσης στην Ευρώπη, επιμένοντας όμως να ξεχνούν το δράμα της Κύπρου που είναι ακριβώς ίδια περίπτωση), αλλά και αντίσταση στον φασισμό και τον ναζισμό, που επίσης κάποιοι θέλουν να ξεχνούν.
Οι παραλληλισμοί και οι συσχετισμοί άλλωστε που έγινε τα τελευταία χρόνια στην ΕΕ, των ναζιστικών και φασιστικών καθεστώτων και ιδεολογιών με άλλα δικτατορικά καθεστώτα της εποχής (που παρόλα αυτά οι λαοί που βίωναν κι αυτοί ένα σκληρό καθεστώς, αντιστάθηκαν στον ναζισμό), τα ρίχνει στα μαλακά, τα ΄΄δικαιώνει΄΄ ή και τα αθωώνει εν πολλοίς, συμβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο στο γιγάντωμα της ακροδεξιάς στην Ευρώπη.
Αυτό δεν είναι τυχαίο βέβαια και στη χώρα μας, γιατί μια μικρή έρευνα, στα πρόσωπα που αποτελούσαν το Μεταξικό καθεστώς, την ΄΄κυβέρνηση΄΄ των δοσίλογων, και τους συνεργάτες των Γερμανών, θα διαπιστώσει σε πολλές περιπτώσεις την ταύτισή τους, τα οποία στην πράξη, ουσιαστικά μετά την απελευθέρωση, ΄΄τιμώρησαν΄΄ όσους αντιστάθηκαν στους ομοϊδεάτες τους.
Γι αυτό το ΟΧΙ μας δεν πρέπει να αφορά μόνο στους εχθρούς της Πατρίδας, αλλά και τον ναζισμό και τον φασισμό, όπως και κάθε αντιδημοκρατικό/δικτατορικό καθεστώς.
Σε κάθε περίπτωση επανερχόμενοι στο συμβολισμό του Οκτώβρη να θυμίσουμε ότι στις 12 Οκτώβρη 1944 απελευθερώθηκε η Αθήνα και στις 30 του ίδιου μήνα η Θεσσαλονίκη, οπότε κρατάμε το σύνολο αυτών των γεγονότων που αφορούν τον ηρωικό μήνα του Φθινοπώρου ( της αντίστασης στον ναζισμό και το φασισμό , αλλά και της απελευθέρωσης) και καλό είναι να παραδειγματιζόμαστε απ΄ αυτά, χωρίς να ξεχνάμε την πολιτική κατάσταση που κυριαρχούσε πριν τον Οκτώβρη του ΄40 ( δικτατορία Μεταξά), ούτε τα γεγονότα που ακολούθησαν μετά τον Οκτώβρη του ΄44 ( Δεκεμβριανά, διώξεις σε όλη τη χώρα με αποκορύφωμα τον τραγικό εμφύλιο, δικαίωση όσων ΔΕΝ αντιστάθηκαν στον Ναζισμό ή συνέβαλλαν στην εγκαθίδρυσή του κλπ).
Το μήνυμα σαφές:
Υπεράσπιση της Πατρίδας απέναντι σε οποιονδήποτε την επιβουλεύεται, αλλά και υπεράσπιση της Δημοκρατίας, γιατί χωρίς αυτήν δεν υπάρχει Πατρίδα που αξίζει να ζει κανείς.