Η σημερινή μέρα είναι αφιερωμένη για όσους διαχρονικά πολεμάνε για την πατρίδα που έχουν μέσα τους, για την γυναίκα για την οποία αφήνει τους ματωμένους χτύπους η καρδιά τους, για το παιδί που δεν ξέρουν αν θα δουν ξανά ποτέ, για τον άνθρωπο που έχουν δίπλα τους…
Για τον άνθρωπο που βλέπουν μέσα στα μάτια του το φόβο, τα ρημαγμένα όνειρα, τα ανεκπλήρωτα θέλω, τη χαμένη ελπίδα…
Για αυτούς που πολεμούν, πολεμούν για εκείνη την πατρίδα που κατοίκησε κάποτε ο άνθρωπος. Και αυτά τα τόσο αγαθά και άυλα κίνητρα όπως αυτό της Ελευθερίας και της ανεξαρτησίας που πολλές φορές γίνονται αντικείμενο προς εκμετάλλευσης για όσους στήνουν πολέμους. Μέχρι που θα έρθει η μέρα που την θέση των όπλων θα πάρουν για πάντα τα άυλα όπλα, υπέρμαχα της αγάπης, υπέρμαχα της φτώχειας και της ανέχειας, υπέρμαχα του ΑΝΘΡΩΠΟΥ ώσπου τα προσωπικά συμφέροντα να εκμηδενίζονται στον επιβλητικό πυλώνα του κοινού συμφέροντος.
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr