Έρχεται στο iporta
To τελευταίο διήγημα του Νίκου Βασιλειάδη «Το δακτυλίδι της Θεάς» σε συνέχειες, πρώτη δημοσίευση αποκλειστικά για τους αναγνώστες του iporta.
Το αφήγημα.
H εξ ολοκλήρου φανταστική ιστορία που θα διαβάσετε δεν έχει να κάνει καθόλου με την πραγματικότητα.
Είναι μια μυθοπλασία με αφορμή ένα παρόμοιο δακτυλίδι που πυροδοτεί μια αστυνομική ιστορία, ένα αφήγημα. Μέσα από αυτήν παρουσιάζονται χαρακτήρες ανθρώπων, τόποι, θρύλοι και παραδόσεις και θίγονται θέματα όπως η αρχαιοκαπηλία αλλά και η κιβδηλεία των αρχαίων αντικειμένων, όλη δηλαδή αυτή η μεγάλη “μυθολογία” η οποία συνήθως συνοδεύει κάθε φορά την «ανακάλυψη» ενός αρχαίου αντικειμένου ή θησαυρού.
Μια ανακάλυψη είναι πάντα μία ιστορία που ακόμη κι όταν είναι αληθινή, εύκολα μπορεί να μοιάζει φανταστική και να γίνει μυθοπλασία και αφήγημα.
Και πώς τότε να ξεχωρίσει κανείς πού βρίσκεται η αλήθεια και πού το ψέμα;
Νίκος Βασιλειάδης, Αθήνα, Μάιος 2018.
«…Στον βυθό, αισθανόταν σαν τον εκλεκτό θνητό γιο του Ποσειδώνα που μέσα σε μιαν απόλυτη σιωπή περίμενε την αποκάλυψη του μεγάλου των θεών, ανταμοιβή για την επιμονή και την υπομονή του.
Μια βουλιαγμένη γαλέρα Βενετών που θα κουβαλούσε χιλιάδες κλεμμένους βυζαντινούς θησαυρούς, ένα μικρό εμπορικό καράβι των πολιορκητών σταυροφόρων με χρυσούς σταυρούς και πολύτιμα άγια δισκοπότηρα, ένα πήλινο ειδώλιο θεάς, ή ένα ρυτό με ζωγραφισμένη πάνω του μια ονειρεμένη παράσταση ταυροκαθάμψιων, μια ζωγραφιά σπονδής αποτυπωμένη σε μια μαύρη οινοχόη, ραβδιά με ασήμι, λύτρα για την επιστροφή της όμορφης κόρης του βασιλιά της Τύρου Αγήνορα από τη Φοινίκη που έφυγε από το νησί πάνω στη ράχη του μεταμορφωμένου σε ταύρο, ερωτοχτυπημένου Δία, ένα κομμάτι της φτερούγας του άτυχου καταποντισμένου Ικάρου. Κάτι από αυτά ίσως γινόταν δικό του».
Εδώ τα κεφάλαια
