Δεν είναι ποτέ ένας πόλεμος αλλού.
Είναι πάντα ο πόλεμος μας.
Εξίσου καταστροφικός και ανελέητος.
Και πλήττει όλες τις γωνιές του πλανήτη, και όλους τους ανθρώπους που είτε το γνωρίζουν είτε όχι, συνδέονται αναπόσπαστα μεταξύ τους.
Ποια ζωή έχει νόημα σε αυτή την πνευματική αηδία;
Εικόνες καταστροφής παίρνουν τη σκυτάλη, και καταστρέφουν τα πάντα γύρω τους, σκορπώντας ρίγη και προσφέροντας απλόχερα έναν μύχιο θάνατο, μέσα απ’ την μαζικά αναπαραγόμενη μελανή ιστορία της ανθρωπότητας.
Τα βομβαρδιστικά δεν είναι από πάνω τους, είναι από πάνω μας.
Και το ζωηρό πέταγμα από αυτούς τους αγγέλους θανάτου, στροβιλίζει και πάλι εκκωφαντικά πάνω από μισοπεθαμένα σώματα.
Μέσα στον πόλεμο των ισχυρών που ποθούν να καταστήσουν την σφαγή, της σάρκας και του πνεύματος, ως κατάσταση αμετάκλητη.
Παιχνίδι με τράπουλες σημαδεμένες.
Άραγε ποιος είναι ο επόμενος στόχος;
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr