Όταν η μία ομάδα έχει 76 επικίνδυνες επιθέσεις (εν προκειμένω η Αταλάντα) και ο αντίπαλος μόλις 22 (Ολυμπιακός), τότε η ήττα, έστω στο γκολ, μόνο πικρία δεν μπορεί να αφήνει στους ηττημένους. Ούτε βεβαίως το γεγονός ότι προηγήθηκαν στο πρώτο μέρος για να χάσουν στην επανάληψη, μέσα σε ελάχιστα λεπτά της ώρας.
Από την άλλη, το χθεσινό αποτέλεσμα στο Μπέργκαμο δεν κρίνεται καταδικαστικό για τον (περυσινό) πρωταθλητή Ελλάδας για δύο λόγους. Πρώτο η Αταλάντα δεν δείχνει στα καλύτερά της αυτή την περίοδο ούτε αποτελεί φόβητρο για τους Πειραιώτες, που έχουν καλούς ποδοσφαιριστές και φιλόδοξους διοίκηση και οπαδούς. Συνεπώς στην ρεβάνς όλα είναι ανοιχτά.
Για τον ΠΑΟΚ -που γύρισε από την Δανία επίσης ηττημένος από την άπειρη στη φάση των νοκ άουτ Μίντιλαντ- τα πράγματα είναι μάλλον καλύτερα, αρκεί η ομάδα της Θεσσαλονίκης να δείξει δυναμική στην Τούμπα και να μη φοβηθεί την αντίπαλο. Η οποία, ωστόσο, έχει κάποιο προβάδισμα πρόκρισης.
Μέχρι να γίνουν οι επαναληπτικές συναντήσεις, η ουσία είναι πως το ελληνικό ποδόσφαιρο στις σχετικές λίστες δυναμικότητας της ΦΙΦΑ και της ΟΥΕΦΑ, απειλείται και πάλι με απομάκρυνση από τον στόχο του. Που είναι βεβαίως να μπορέσει να κερδίσει βαθμούς και μια θέση καλύτερη, την οποία απολάμβανε πριν μπόλικο καιρό, πριν δηλαδή προκύψουν οι αποκλεισμοί των τριών από τις πέντε εκπροσώπους μας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και την διπλή αποτυχία της εθνικής ομάδας να προκριθεί με εκείνον τον απίθανο Ολλανδό Φαντ Σιπ, τον οποίο στήριζαν σκανδαλωδώς οι…ερασιτέχνες παράγοντες της ΕΠΟ.