Αχ βρε Κατερίνα μου…, του Γιώργου Αρκουλή

Απορεί η Κατερίνα (Στεφανίδη) με την γραφειοκρατία στη χώρα την σημαία της οποίας τιμά αγωνιζόμενη στα μεγαλύτερα τουρνουά του πλανήτη. Δεν μας τα λέει καλά. Διότι δεν πρόκειται μόνο για γραφειοκρατία,  αλλά για ‘νομιμοποιημένη κοροϊδία’ σε βάρος της, όπως και όλων των πρωταθλητών οι οποίοι πήραν μετάλλιο σε αγώνες κλειστού στίβου και τώρα τους ζητούν να επιστρέψουν το μπόνους της Πολιτείας, επειδή – λέει – ο νόμος δεν το προβλέπει.

Αν έμενε τον περισσότερο καιρό στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας και όχι στις ΗΠΑ, η κορυφαία μας αθλήτρια θα γνώριζε ότι μπροστά στο νόμο όλοι μας είμαστε ‘νάνοι’, πλην εκείνων οι οποίοι απολαμβάνουν -συνήθως νύχτες Παρασκευής- τροποποιήσεις –τσόντες σε νομοσχέδια και «καθαρίζουν» (λέμε τώρα) εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ από  δανεισμό τους σε Τράπεζες. Αυτοί δεν είναι ‘νάνοι’ αλλά ‘γίγαντες’.

Ναι, Κατερίνα. Το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας  χρωστάει τεράστια ποσά (όπως και άλλα κόμματα εν Ελλάδι), αλλά ουδείς Τραπεζίτης  ΕΦΑΡΜΟΖΕΙ ΤΟΝ ΝΟΜΟ. Ας ρωτήσει και τον πανίσχυρο άλλοτε εκδότη, ο  οποίος είχε πάρει –αντί «αέρα κοπανιστού»- μεγάλο τραπεζικό δάνειο προκειμένου να «σώσει» τον σημαντικότερο συγκρότημα Τύπου της χώρας.

ΥΓ: Το οποίο, τελικά, διέλυσε (βάζοντας παράλληλα ταφόπλακα σε  μια λαμπρή δημοσιογραφική εποχή…)

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr