Η πόλη Μπάαρλε είναι στα σύνορα Ολλανδίας – Βελγίου. Για την ακρίβεια η πόλη χωρίζεται σε κομμάτια των δυο κρατών. Το σύνορο είναι μιά γραμμή με σταυρούς που διατρέχει την πόλη. Αυτό. Μόνο.
Για παράδειγμα, την Κυριακή που είναι κλειστά τα μαγαζιά στην Ολλανδία, μπορείς να διασχίσεις τον δρόμο και να πας να ψωνίσεις στο Βέλγιο καθαρά σώβρακα εάν κατουρήθηκες επάνω σου βλέποντας τσολιαδάκια και καραγκούνες να χορεύουν το Μακεδονία ξακουστή.
Καθώς προχωρά η Ιστορία, αλλάζει σταδιακά η παραδοσιακή έννοια των συνόρων και η πιθανότητα να αφεθεί η οριοθέτηση τους σε έναν αλλόφρονα Κώστα Πρέκα (ελάτε να τα παρετεεεε ταταταταταταττα !!!) ευτυχώς απομακρύνεται παρά τις προσπάθειες χρυσαυγιτών και άλλων ομόσταυλων .
Ρωτήστε τους πατριώτες μας που τα Σαββατοκύριακα πάνε Σκόπια και Βουλγαρία για ψώνια, οδοντίατρο και βενζίνη.
Οι Κινέζοι σίγουρα δεν απειλούν την Μακεδονία. Αγοράζουν όμως σωρηδόν ακίνητα για να αποκτήσουν την χρυσή βίζα και στο τέλος το Πάσχα θα σουβλίζουμε βατράχια.
Τα σύνορα δεν είναι θησαυροφυλάκιο για να κλειδώνουμε ερμητικά , βιβλία ιστορίας και λεξικά. Είναι αδιανόητο να προσπαθούμε να ζήσουμε σε γυάλα όταν έξω μαίνεται μια πολυπολιτισμική επανάσταση. Στην καθημερινή διάδραση των πολιτισμών οφείλεις να αγωνιστείς με εξωστρέφεια και ανοιχτό μυαλό.
Τα σύνορα πέρα από μία γραμμή στο χώμα είναι στην ψυχή και το μυαλό. Είναι στη δύναμη να εξάγεις πολιτισμό. Η γλώσσα και η ιστορία είναι εξαγώγιμο προϊόν, δεν είναι vintage για συλλέκτες και ρέκτες.
Δεν έχουμε να φοβηθούμε κανέναν και τίποτα. Δεν οφείλουμε να απολογηθούμε αλλά να υπερασπιστούμε . Εκεί έξω όμως, στη μάχη ιδεών και πολιτισμών. Τα χαρακώματα της ήττας τα προσπερνάμε Μαυρουδή.
Ανήκω στην Ελλάδα του κόσμου. Και δεν νοιώθω καθόλου μόνος.
Υ.Γ. Δεν είμαι εγώ που μιλάω. Εγώ είμαι στο μπάνιο. Ο εθνομηδενιστής που κρύβω μέσα μου τα λέει.
Ο Γιώργος Πίτσος είναι Πολιτικός Μηχανικός.
Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the view of the author
iPorta.gr