Οι ελαφροί ας με λέγουν ελαφρόν…
Πού μου ’ρθε και τον ενθυμήθηκα και πάλι;
Κομψός, με τις ποσέτ του…
Υπηρέτης Δημοσίου Συμφέροντος, στο παρελθόν,
«Κύριε Υπουργέ» τον προσφωνούσαν,
σε αξιώματα, εσωτερικής
και εξωτερικής πολιτικής, ψηλά είχε θητεύσει.
Αλώβητες συντάξεις υπεσχέθη,
το χρέος προς την πατρίδα, κι άλλα ηχηρά παρόμοια,
να υπερασπιστεί εδήλωνε
αλλ’ η δεινή ―τότε― πραγματικότης
δεινάς, εις τους συνταξιούχους κι άλλους,
επέφερε μειώσεις, ηθικές, εθνικές και άλλες.
Πώς και τον ενθυμήθηκα και πάλιν, ο υπερήλιξ, αγνοώ.
Λίγο τραχύς ο δημόσιος ο λόγος του,
με μίαν έπαρσιν, προγναθική ελαφρώς,
διαχειριστού της απολύτου αληθείας.
Δεν έφταιγεν αυτός μονάχα, εννοείται,
για της αβελτηρίας μας τους τόκους,
μα για αμετροεπή σπουδή τον εγκαλώ,
να προδικάσει ένα μέλλον που αγνοούσε.
Τι να απέγινεν; Είκοσι χρόνια πέρασαν.
Συνταξιούχος θα είναι τώρα, αν ζει, και αυτός.
Το όνομά του δεν το ενθυμούμαι
αλλά κάτι απ’ τες Βεσπασιανές* μου έρχεται στον νου,
κάτι παρεμφερές, που όμως το ξεχνώ.
Πώς και τον εμνημόνευσα ξανά;
Κι αυτόν και των μνημονίων την εποχή.
Ίσως που μόλις χθες με ενεχείρισαν
και πάλι κολοβή την σύνταξί μου.
Πάλι καλά να λέω, που ούτ’ ανέστιος είμαι
ούτ’ ―ευτυχώς― ανήμπορος ή πένης εντελώς.
Ευστάθιος Λονγκέβης
Συνταξιούχος τεχνίτης ψηφιδωτών, ερασιτέχνης θαυμαστής του Κ. Π. Καβάφη
(για την αντιγραφή: Κωστής Α. Μακρής)
* Βεσπασιανές στα ελληνικά και Vespasiennes στα γαλλικά, ονομάστηκαν τα δημόσια αποχωρητήρια (τουαλέτες) σε όλη την Ευρώπη από το όνομα του Ρωμαίου αυτοκράτορα Τίτου Φλάβιου Βεσπασιανού (Titus Flavius Vespasianus, 17 Νοεμβρίου 9 – 23 Ιουνίου 79). Γνωστός απλά ως Βεσπασιανός, ήταν ο 9ος αυτοκράτορας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, και ιδρυτής της δυναστείας των Φλαβίων. Εκμεταλλεύτηκε επικερδώς τις καθημερινές «ανάγκες» των συμπολιτών του, και τις φορολογούσε μέσω των δημόσιων αποχωρητηρίων που ίδρυσε.
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr