Καλό μήνα Ιούνιο με μπόλικες αρχές και αξίες και με μια ευχή:
όσες και όσοι χρησιμοποιούν πατερίτσες ή αναπηρικά αμαξίδια να ευτυχήσουν να δουν μια κοινωνία που να τους σέβεται και να τους υποστηρίζει πολύ καλύτερα απ’ όσο τώρα.
Ειδικά στα πεζοδρόμια των πόλεων, στις διαβάσεις των πεζών, στα σχολεία, στα Πανεπιστήμια, στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στα κέντρα αναψυχής και διασκέδασης, στις παραλίες, σε όλα τα δημόσια κτίρια και παντού όπου αξίζει τον κόπο ή θέλει να πάει οποιοσδήποτε πολίτης της χώρας μας.
Οι αξίες και οι αρχές δεν είναι πατερίτσες ή αναπηρικό αμαξίδιο, για όταν έχεις κινητικά προβλήματα.
Οι πατερίτσες σε βοηθούν να κινηθείς, σε συγκρατούν για να μην πέσεις, τις χρησιμοποιείς όταν πέσεις για να ξανασηκωθείς και σε βοηθούν να πας εκεί που θέλεις. Αργά ίσως αλλά αποτελεσματικά.
Οι αξίες και οι αρχές όμως δεν είναι πατερίτσες ή αναπηρικό αμαξίδιο.
Αν δεν τις έχεις, όσο υγιής, γυμνασμένος και αρτιμελής και να είσαι, δεν μπορείς να πας πολύ μακριά. Ούτε γρήγορα ούτε αργά.
Αν δεν έχεις αρχές και αξίες, το πιθανότερο είναι να μην ξέρεις ούτε ποιος είσαι αλλά ούτε και πού θέλεις να πας και με ποιους.
Βέβαια «αρχές» και «αξίες» είναι λέξεις που από μόνες τους δεν σημαίνουν και πολλά.
Εξαρτάται το νόημά τους από το φορτίο που εμείς τους δίνουμε.
Αν ―ας πούμε― έχεις ως αρχή να κάνεις στους άλλους αυτό που θέλεις να μη σου κάνουν οι άλλοι, αυτό δεν μπορεί να είναι καλό.
Διότι πόσο καλό μπορεί να είναι για τους άλλους αν ―λέμε τώρα― τύχει να είσαι σαδομαζοχιστής, απατεώνας, βρομιστής τοίχων, εκσφενδονιστής λίθων, κεράμων και φιαλών «Μόλοτωφ» ή κατά συρροήν δολοφόνος και κάνεις στούς άλλους αυτό που δεν θέλεις να σου κάνουν; Η αλήθεια είναι ότι τότε μπερδεύονται πολύ τα πράγματα…
Αν πάλι έχεις ως υπέρτατη αξία το πολύ χρήμα για να το κάνεις ό,τι γουστάρεις κι ό,τι σου κατεβάσει η γκλάβα, τότε θα κάνεις ό,τι περνάει από το χέρι σου, το πόδι σου, το μυαλό σου ―ή όποιο άλλο μέλος του σώματός σου, των γεννητικών σου οργάνων συμπεριλαμβανομένων― για να το αποκτήσεις. Το πολύ χρήμα εννοώ.
Και τότε, μπορεί οι προσπάθειές σου να αποκτήσεις πολλά χρήματα να εμπίπτουν στη δικαιοδοσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης ή του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη.
Αλλά εγώ εδώ αναφέρομαι σε αρχές και αξίες που μπορούν να κάνουν πιο αρμονική, πιο καλή, πιο αγαθή και πιο καλοσυγκερασμένη ―όχι σαν το κλειδοκύμβαλο του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, αλλά σε άλλο επίπεδο― την κοινωνία των Ανθρώπων.
Οι αξίες και οι αρχές, όταν τις έχεις, έχουν κι άλλα πλεονεκτήματα: μειώνουν δραστικά τα διλήμματα, αυξάνουν την ταχύτητα λήψης κάποιων αποφάσεων και σε βοηθούν να βρίσκεις καλύτερες παρέες.
Ίσως πείτε ότι και οι πατερίτσες και τα αναπηρικά αμαξίδια μειώνουν επίσης τα διλήμματα ή μάλλον τις επιλογές ή την «ελεύθερη» βούληση που νομίζεις ότι έχεις.
Με την έννοια ότι σου ξεκαθαρίζουν πολύ γρήγορα από πού μπορείς να περάσεις και πού να πας και πού δεν μπορείς ούτε να περάσεις ούτε να πας. Ειδικά όταν έχεις μπροστά σου παρκαρισμένο μηχανάκι στο πεζοδρόμιο, παρκαρισμένο αυτοκίνητο σε ράμπα αναπήρων ή κουβά απορριμμάτων κολλητό με δέντρο σ’ ένα στενό πεζοδρόμιο.
Ναι. Έχετε δίκιο.
Σε τέτοιες περιπτώσεις, οι πατερίτσες και το αναπηρικό αμαξίδιο σε βοηθάνε ίσως να αποφασίσεις γρήγορα πόσα καντήλια θα κατεβάσεις προς όλες τις δημοτικές, περιφερειακές και κεντρικές αρχές του τόπου και μετά να αρχίσεις να ουρλιάζεις «Βγαλτεμεαποδώ!» μέχρι κάποιος συμπολίτης να έρθει να σπρώξει τη μηχανή ή τον κάδο και να σε απελευθερώσει από τα διλήμματα. Τέτοια πράγματα μπορούν να συμβούν κι όταν δεν είσαι ανάπηρος με πατερίτσες και καροτσάκι αλλά απλώς έχει βγει να ψωνίσεις με το καρότσι τής λαϊκής αγοράς ή βγάζεις βόλτα με το καροτσάκι το μωρό σου. Κι άντε να το βγάλεις βόλτα σε κάτι πεζοδρόμια της Κυψέλης ή άλλων περιοχών με βροχή. Αχαχούχα!
Ας γυρίσουμε όμως στις αξίες και τις αρχές.
Οι αξίες, λοιπόν, όπως και οι αρχές, έχουν το εξής μειονέκτημα:
αν λείπουν δεν προκαλούν μια αναπηρία κινητική που να μπορείς να την αναπληρώσεις με τεχνητά μέλη ή μηχανικά βοηθήματα.
Η απουσία τους προκαλεί μια βαθιά και δομική αναπηρία που σε καθιστά ανίκανο να κάνεις ειρήνη με τον εαυτό σου και τους ανθρώπους που αξίζει τον κόπο να βρίσκεσαι μαζί τους με αρμονία, αγαθή επικοινωνία και αγάπη. Ακόμα κι αν έχετε διαφορετικά γούστα στο φαγητό, τη μουσική και τις καλοκαιρινές διακοπές.
Μετά από όλα αυτά, και επειδή είναι πρώτη Ιουνίου, έχω ως αρχή να εύχομαι σε όλες και σε όλους Καλό μήνα και να περάσουν όσο πιο καλά γίνεται το καλοκαίρι που έρχεται φορτωμένο με όλες του τις αξίες.
Και δεν εννοώ μόνο τις ντοματοσαλάτες, τη θάλασσα, τον ήλιο και το καρπούζι.
Σημ. ΚΑΜ: Έχω χρησιμοποιήσει στο παρελθόν (και ακόμα χρησιμοποιώ ― αρκετά σπάνια) πατερίτσες και τις έχω πάντα πρόχειρες. Το ίδιο προσπαθώ να κάνω με τις αρχές και τις αξίες που ―νομίζω ότι― έχω.
Να τις έχω δηλαδή πάντα πρόχειρες και να τις χρησιμοποιώ πολύ πιο συχνά από τις πατερίτσες μου.
01 Ιουνίου 2019
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr