Ο Γιάννης Πανούσης είναι Καθηγητής Εγκληματολογίας του Παν/μιου Αθηνών.
Διαβάστε όλα τα άρθρα του Γιάννη Πανούση ΕΔΩ
Είναι γνωστό ότι η Εξουσία δεν διακρίνεται για την φαντασία της
Είναι γνωστό ότι οι ανασχηματισμοί/αναδομήσεις υπηρετούν εσωτερικές κομματικές ισορροπίες [γεωγραφικού χαρακτήρα, συσχετισμού δυνάμεων ομάδων/συνιστωσών κλπ]
Είναι γνωστό ότι και εξωτερικοί παράγοντες επηρεάζουν την επιλογή ορισμένων προσώπων
Είναι γνωστό ότι ο εκάστοτε Πρωθυπουργός ρίχνει το βάρος του στον επικοινωνισμό, δηλαδή στην πολιτική επικοινωνία/προβολή των αλλαγών, επικουρούμενος από πλειάδα δημοσιογράφων παντός κυβερνητικού καιρού
Είναι όμως επίσης γνωστό ότι η Κυβέρνηση πρέπει να έχει κάποιο δομικό λειτουργισμό, δηλαδή κάποια συνθετική αλληλοκάλυψη αρμοδιοτήτων και ν’ανταποκρίνεται στις σύγχρονες προδιαγραφές της διοίκησης/διακυβέρνησης
Κατά τη γνώμη μου, την οποία έχω διατυπώσει πολλές φορές και σε διαφορετικές συνθήκες, το κυβερνητικό σχήμα θα έπρεπε να συγκροτείται από τα εξής υπουργεία:
1. Υπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ, συντονιστής του προγράμματος ανάκαμψης [Α’Αντιπρόεδρος]
2. Υπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ για θέματα Εθνικής Ασφάλειας [Αστυνομία, Πυροσβεστικό, λιμενικό, ειδική μονάδα του στρατού, ΕΥΠ] [Β’Αντιπρόεδρος] [υπό συζήτηση:ίδρυση Εθνικού Συμβουλίου διαχείρισης εσωτερικών και γεωπολιτικών κρίσεων]
– Αναπληρωτής Υπουργός Αντεγκληματικής πολιτικής, Σωφρονιστικής πολιτικής και Δικαιωμάτων
– Υφυπουργός διαχείρισης κρίσεων και φυσικών καταστροφών
3. Υπουργός συνταγματικών μεταρρυθμίσεων και ποιότητας της Δημοκρατίας
-Αναπληρωτής Υπουργός για τη Δημόσια Διοίκηση, τις κρατικές υπηρεσίες και το προσωπικό του δημόσιου τομέα
4. Υπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Περιφερειακών δομών
-Υφυπουργός Μετανάστευσης και κοινωνικής συνοχής
5. Υπουργός Πολιτισμού [Τουρισμού, Αθλητισμού, Επικοινωνίας και Νέας Γενιάς]
6. Υπουργός Οικονομικών και Προϋπολογισμού
7. Υπουργός Δημόσιας υγιεινής, προαγωγής της υγείας, πρόνοιας και κοινωνικών υπηρεσιών
-Υφυπουργός Εθελοντισμού και κοινωνικής αλληλεγγύης
8. Υπουργός παραγωγικής Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης
-Υφυπουργός Βιομηχανίας, Ενέργειας και Μεταλλευμάτων
-Υφυπουργός Ναυτιλίας και νησιωτικής πολιτικής
-Υφυπουργός αγροτικών εκμεταλλεύσεων, δασών κλπ
9. Υπουργός Εξωτερικών κι Ευρωπαϊκών υποθέσεων
10. Υπουργός Ποιότητας Ζωής [Περιβάλλον,πολεοδομία,κατοικία,υποδομές,δίκτυα]
11. Υπουργός Εκπαίδευσης, Έρευνας , Νέων Τεχνολογιών και Δια Βίου μάθησης
12. Υπουργός εργασιακών σχέσεων και ασφάλισης
13. Υπουργός Άμυνας και Γεωστρατηγικής
Η παραπάνω πρόταση επιδέχεται πολλών επιμέρους τροπολογιών αλλά θέλω να πιστεύω ότι η βασική της σύλληψη είναι πιο σύγχρονη κι αντιμετωπίζει ορθολογικότερα [κι όχι μόνο συμβολικά] τις επικαλύψεις και τα κενά συντονισμού.
Βέβαια τίποτα και κανένας θεσμός δεν μπορεί να πετύχουν αν δεν τους υπηρετούν οι κατάλληλοι άξιοι άνθρωποι.
Δεν είναι δεοντολογικό να προτείνω πολιτικούς καθώς από καιρό έχουν τόσο αλλοιωθεί οι θέσεις ανθρώπων και κομμάτων ώστε καθίσταται σχεδόν αδύνατο να ορίσεις τον ‘αποστάτη’,τον μετανοήσαντα, τον μεταγραφέντα κλπ
Ηθικό συμπέρασμα: πρωθυπουργικοκεντρικό το κοινοβουλευτικό μας σύστημα, πρωθυπουργικοκεντρική η επιτελική ομάδα διαχείρισης της εξουσίας, πρωθυπουργικοκεντρική και η πολιτική ευθύνη.
Οι υπόλοιποι απλώς κοιτάζουν, ντριμπλάρουν τους αντιπάλους, υπονομεύουν τους δικούς τους και παίζουν στοίχημα για το πόσο χρόνο θα μείνουν κάτω από τα γκολπόστ[α] τους.
ΥΓ. Σας πήραμε, σας πήραμε φλουρί κωνσταντινάτο
Μας πήρατε, μας πήρατε βαρέλι δίχως πάτο [παιχνίδι αλάνας]