Ανθρώπινο, πολύ ανθρώπινο
Εντάξει, ο Θεός έπλασε τον κόσμο.
Το διαβάσαμε στη Βίβλο, το εμπεδώσαμε.
Έφτιαξε κι ανθρώπους φτύνοντας χάμω.
Λογικό. Φαντάζομαι, δεν είναι πολύ
περήφανος με τα πλάσματα του.
Έπειτα όμως και το πλάσμα Του έφτιαξε
με τη σειρά του ανθρώπους. Ανθρώπους
από χρώματα, στίχους, ήχους, λέξεις.
Υπέροχους άντρες, γενναιόκαρδους
και κορίτσια μαγικά, αθώα, ανιδιοτελή
έτοιμα ν’ αγαπήσουν έως θανάτου,
πρόθυμα να ερωτευτούν για πάντα.
Ιδανικά πράγματα, τέλεια, αδιανόητα.
Τοιαύτα εποίησεν ο Κύριος. Τ’ άλλα
τ’ έφτιαξε ο άνθρωπος, δούλος του Θεού.
Πύργος, μουσείο Χαλεπά, μεγάλη Ονειρευομένη, εξαίσιο υπέρθυρο με δικέφαλο αητό και ημερομηνία 1772.
Φωτογραφία του Μπάρμπα Γιαννούλη με την μεγάλη φίλη και προστάτιδα, 1930.
Ο Μάνος Στεφανίδης είναι Ιστορικός Τέχνης
και Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr