* Ο Γιάννης Πανούσης είναι Καθηγητής Εγκληματολογίας του Παν/μιου Αθηνών
Το να μιλάς για όνειρα σε φτασμένους
έστω και χώρου μαρξιστικού
είναι σα να πουλάς πολύχρωμα χαϊμαλιά
σε κοινοτικές κατσίκες
Κ.Κρεμμύδας, Κάπα όπως μακάβριο
Ουδείς αμφισβητεί ότι οι εποχές που ζούμε είναι παράξενες. Όλες, σχεδόν, οι «σταθερές» πάνω στις οποίες είχαμε χτίσει τα νιάτα και τα όνειρά μας, την ιδεολογία και την πολιτική μας θέση, την κοινωνική μας συμπεριφορά και την ηθική μας στάση έχουν ανατραπεί. Μπήκαμε – λένε – σε νέα τάξη πραγμάτων, στην οποία εμείς οφείλουμε να προσαρμοστούμε. Περάσανε – λένε – τα χρόνια όπου ο άνθρωπος όριζε τη μοίρα του. Τώρα οι μυημένοι διαβάζουν τα δίκτυα και οι ειδικοί το DNA και ορίζουν το πεπρωμένο, στο οποίο εάν είσαι σύγχρονος υπο-κύπτεις, εάν είσαι εκσυγχρονισμένος απλώς κύπτεις και εάν είσαι «παλαιών αρχών» μάλλον προ-κύπτεις ως κίνδυνος.
Τι έμεινε άραγε από τα χρόνια της νιότης ή της αθωότητας; Θύμησες, πίκρες, διαψεύσεις; Κι όλα αυτά γιατί δεν γίνονται υλικό ανα-ζωογόννησης;
Από ποιον άλλον – εκτός από τον παιδικό φίλο, τον γελαστό γείτονα, τον έμπιστο σύντροφο (από τα παλιά που δεν άλλαξε) – περιμένουμε να (αλληλο)βοηθηθούμε;
Κι όμως κινούμαστε στο αντίθετο ρεύμα.
Οι έχοντες και κατέχοντες (πλούτη και προνόμια) κατηγορούν τους μη-έχοντες ότι οι ίδιοι φταίνε για τη μοίρα τους και οι θεωρητικοί του ευρωδαρβινισμού των στατιστικών κατηγορούν άπαντες πλην του “παγκόσμιου συστήματος” που τους υπο-στηρίζει, ότι δεν κατανοούν τη νέα εποχή.
Ο πολιτικός χρόνος συμπιέζει και τον ηθικο-αντι-στασιακό χρόνο και καθιστούν ομιχλώδες το τοπίο και ρευστές τις συνειδήσεις.
Μη έχοντας πλέον ταυτότητα ο Έλληνας γραπώνεται πάνω σ’ αυτόν που του προσφέρει τις καλύτερες ψευδαισθήσεις (πρωτευόντως για τον ίδιο τον πελάτη – πολίτη και δευτερευόντως για τη χώρα). Δεν υπάρχει μεταμνημονιακή αυτογνωσία ή κάποια επιστροφή σε κανονικότητες. Ο μέσος έλληνας περιμένει να φύγει εντελώς η κρίση κι, αφού εξεδίωξε όσους πολιτικούς δεν τον στήριξαν, να συνεχίσει να «κάνει τα ίδια», να ζει δηλαδή με τον ίδιο άνομο και έκνομο τρόπο.
Ο Διαφωτισμός δεν πέρασε από τη χώρα μας και οι περισσότεροι «πεφωτισμένοι» κινούνται με δανεικές μπαταρίες.
Θ’ αργήσει να έρθει το Φως σ’ αυτή τη χώρα του Ήλιου…
ΥΓ. “Ο κόσμος χάνεται
και συ να μεταφέρεις υπογείως
καθρέπτες” [Κ.Κρεμμύδας]
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr